Do jakiego wieku można czekać z założeniem rodziny i z rodzeniem zaplanowanej liczby dzieci, bez narażenia się na niepowodzenie?
Graniczny wiek kobiety, w którym para powinna podjąć starania o zajście w ciążę zależy od znaczenia, jakie przywiązuje się do urodzenia określonej liczby dzieci.
Powszechnie wiadomo, że szanse na zajścia w ciążę i urodzenia dziecka – niezależnie od różnych propozycji medycyny rozrodu wspomaganego – maleją wraz z wiekiem kobiety. Jednak dotychczas, w kontekście wieku matki badano wyłącznie prawdopodobieństwo zajścia w pierwszą ciążę.
Francusko-holenderski zespół naukowców obliczył prawdopodobieństwo zrodzenia jednego, dwojga lub trojga dzieci w sytuacji poczęcia naturalnego oraz sztucznego (in vitro). Przetwarzano dane medyczne i demograficzne około 10 tys. par rodzicielskich. Prognozy opracowano dla kolejnych lat wieku potencjalnej matki.
Wyniki każdej z prognoz prezentowane były w trzech wariantach: (a) rodzice bardzo chcieliby mieć planowaną liczbę dzieci (utożsamiane z 90-procentowym pragnieniem sukcesu), (b) chcieliby, ale nie za wszelką cenę (75-procentowe pragnienie sukcesu) oraz (c) uważają, że dobrze jest mieć dzieci, ale życie bez dzieci też ma sens (50-procentowe pragnienie sukcesu).
Kiedy zatem już najwyższy czas zajść w ciążę, gdy para chce z bardzo dużym prawdopodobieństwem i w sposób naturalny zrodzić zaplanowaną liczbę dzieci? Około 32 lata, gdy rodzice planują tylko jedno dziecko, 27 lat w przypadku zaplanowania dwójki dzieci i 23 lata - dla trójki.
Kiedy małżonkowie chcą mieć dzieci, ale akceptują, że może ich być mniej, niż planują – swoje starania mogą rozpocząć 4 lata później. W przypadku przyzwolenia na mniejszą dzietność lub bezdzietność – nawet 11 lat później.
Co ciekawe, nawet para, która w przypadku braku naturalnego poczęcia deklaruje zgodę na skorzystanie ze sztucznego zapłodnienia, nie ma zbyt wiele „dodatkowego czasu”. Jeśli tacy rodzice chcą mieć przynajmniej jedno dziecko, kobieta „powinna” wejść do programu in vitro w wieku 35 lat. W przypadku dwójki dzieci nieprzekraczalną granicą jest dla kobiety 31 lat, a w przypadku trójki – 28 lat.
Niestety, znaczna część społeczeństwa nie ma podstawowej wiedzy na temat ograniczeń rozrodczych związanych z wiekiem. Nawet zwolennicy sztucznego zapłodnienia nie mogą się łudzić, że mają jakąkolwiek władzę nad upływającym czasem.
[Tłumaczenie i opracowanie własne HLI Polska na podstawie abstraktu artykułu źródłowego]
Zdjęcie: MorgueFile (jeltovski) - FP
Materiał źródłowy:
J.D.F. Habbema, M.J.C.Eijkemans, H.Leridin i in., „Realizing a desired family size: when should couples start?”, in: ”Human Reproduction”, Vol.30, Issue 9, pp. 2215-2221.