Deutsch (Deutschland) 
Українська (Україна) 
Русский (Россия) 
Polski (PL) 
English (United Kingdom) 
W dniu 15 grudnia 2024 r. w godz. 12:00 do 14.00 w Gdańsku przed budynkiem Rady Miasta odbył się protest r przeciw ideologii gender proponowanej polskim uczniom pod przykrywką edukacji zdrowotnej.
Zebrał się tłum licznych protestujących przeciwko usunięciu ze szkół przedmiotu „Wychowanie do życia w rodzinie” i wprowadzeniu do szkół nowego, obowiązkowego programu „Edukacja zdrowotna”. Nauczyciele, rodzice oraz młodzież protestowali pod hasłem Tak dla edukacji! Nie dla deprawacji!
- Wspaniale widzieć takie zaangażowanie w obronie wartości edukacyjnych i praw rodziców! – napisał Daniel Nawrocki.
Jednym z pierwszych mówców była Alina Strzałkowska, która dzięki przygotowaniu specjalistycznemu, w wygrała w 1998 r. konkurs Departamentu Doskonalenia Nauczycieli MEN na stanowisko wojewódzkiego konsultanta ds. wiedzy o życiu seksualnym człowieka (dziś ta dziedzina nazywa się „Wychowaniem do życia w rodzinie” – WDŻ). Przez blisko 20 lat była konsultantem ds. wychowania do życia w rodzinie i edukacji zdrowotnej pracując z nauczycielami w kierunku podnoszenia w ich kwalifikacji w ww. zakresie. W latach 2017-2018 była koordynatorem krajowym, potem wojewódzkim programu Ministerstwa Zdrowia (MZ) w zakresie promowania zachowań prozdrowotnych dotyczących zdrowia1 prokreacyjnego młodzieży. Dzisiaj odważnie staje w obronie uznanego dorobku polskiej szkoły przedstawiając:
- Blisko 30 letnią obecność treści z zakresu edukacji zdrowotnej i edukacji seksualnej w polskiej szkole.
Dowody:
- podstawa programowa zawiera edukację zdrowotną na lekcjach: biologii, edukacji dla bezpieczeństwa, języków obcych, religii, wychowania fizycznego i wychowania do życia w rodzinie. W szkole realizowane są także programy wychowawczo-profilaktyczne dotyczące najpoważniejszych zachowań ryzykownych, takich jak: palenie tytoniu, używanie alkoholu ,używanie narkotyków/dopalaczy, wczesna aktywność seksualna, zachowania agresywno-przestępcze.
- Przedmiot WDŻ zgodnie z przepisami prawa2 zawiera edukację seksualną, dla której ramą jest rodzina i posiada w tym zakresie podstawę programową, co oznacza, że uczeń te treści będzie znał. Zgodnie z powyższym prawem rodzic przed rozpoczęciem zajęć w każdym roku szkolnym spotyka się
z nauczycielem WDŻ i po zapoznaniu się z programem, literaturą i pomocami do przedmiotu może wyrazić pisemną rezygnację z zajęć (co oznacza, że te treści przerobi z dzieckiem osobiście). Rodzice cenią fakt, że udział dziecka w WDŻ jest dobrowolny (zgodnie z Art. 48. Konstytucji RP , który mówi, że rodzice mają prawo do wychowania dzieci w zgodzie z własnymi przekonaniami, oraz z Art. 53.3. stwierdzającym, że rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami). - Instytut Badań Edukacyjnych (IBE) w lipcu 2015 r. opublikował badania: wśród 18-latków i ich rodziców dotyczące ułożenia „programu marzeń” zajęć szkolnych dotyczących tematyki seksualności. Stworzony przez jednych i drugich program marzeń w zadziwiająco wysokim stopniu odzwierciedla obecną podstawę programową WDŻ (wychowania do życia w rodzinie) tak pod względem poruszanej tematyki, jak i jej rozłożenia na kolejne etapy edukacyjne. Wydaje się, że pomimo medialnej krytyki, obecny program WDŻ, zbudowany w oparciu o wiedzę naukową, odpowiada społecznymoczekiwaniom i jest bardzo bliski optymalnego kompromisu społecznego. To bardzo istotne, gdyż mówimy o obszarze, w którym występują istotne różnice światopoglądowe i o kompromis nie jest łatwo.
2) Sukcesy ww. edukacji na tle innych krajów Europy i Świata.
Dowody:
- Badania3 wykazały, że w Polsce na 100 tys. mieszkańców, w porównaniu do innych krajów Europy, mamy najniższy wskaźnik ciąż i aborcji wśród nastolatek.
- Prof. Griffith Edwars wyraził publicznie swoją opinię na konferencji w ENLAPRE w Malmö (Szwecja): Polski model wychowania do życia w rodzinie uznawany jest przez niektórych ekspertów światowych za najdojrzalszy na Świecie. W ramach realizowanych zajęć wychowania do życia w rodzinie w Polsce seksualność ujmuje się w sposób integralny, czyli uwzględniający zarówno sferę biologiczną, fizyczną, jak również sfery: psychiczną, emocjonalną, społeczną i duchową, opartą na wartościach.
- Takie ujęcie daje szansę na właściwy i pełny rozwój młodego człowieka i zostało potwierdzone badaniami4. Większość uczniów pozytywnie oceniła zajęcia WDŻ; wśród ankietowanych 18–latków uczęszczających do szkół ponadpodstawowych wskaźnik ten stanowił 71%.
- Prof. Farzin Davachi – doradca WHO, lekarz, specjalista ds. HIV/AIDS (Rzeczpospolita 07.09.01) Wychowanie zgodne z uniwersalnymi moralnymi wartościami, wzmocni w dzieciach „moralny kręgosłup”, by mogły w przyszłości podejmować moralne decyzje i postępować według nich” …„By zmienić naród wystarczy zainspirować jedno pokolenie. Jako lekarz proponuję nic innego jak tylko „moralną szczepionkę” na moralne choroby.
3) reakcję światowych neomarksistów na sukces Polski.
Dowody:
- Hejt w Internecie i zakłamywanie rzeczywistości, jakoby nie było edukacji seksualnej i zdrowotnej
w polskiej szkole. Skutecznie wmówiono to części społeczeństwa, które teraz łyka propozycję MEN. - Promowanie ideologii gender pod płaszczykiem edukacji zdrowotnej (szkoła ma obowiązek respektować prawo, a nie ulegać ideologicznym programom omawiania z uczniami m.in. płci społeczno-kulturowej-gender, tranzycji (zmiany płci) itp. Takie podejście ma już swoje skutki w postaci tranzycji czyli okaleczania setek tysięcy młodych ludzi na świecie. Wprowadzanie ideologii gender do szkół jest sprzeczne z zasadą bezstronności światopoglądowej państwa – Art. 25 ust. 2 Konstytucji RP). Czy Polska chce powielać model edukacji przesyconej obecnie ideologią gender?
4) nieudaną próbę wprowadzenia w roku 2012 Standardów edukacji seksualnej wg WHO, która poniosła fiasko na Zachodzie:
Dowody:
- badania wykazały wzrost liczby infekcji przenoszonych drogą płciową i ciąż oraz aborcji wśród nastolatków. Ponadto wykazano, że infekcje HIV mają tzw. okres utajony do kilkunastu lat, co przy edukacji seksualnej wg Standardów WHO na Świecie sprawia, że do dziś pandemia AIDS nie została pokonana5.
- z uwagi na poważne konsekwencje inicjacji seksualnej w okresie dojrzewania. Badania6 prof. Larsa Westrӧma (z kliniki Uniwersyteckiej Lund w Szwecji): „Względna niedojrzałość układu immunologicznego (immunologiczne dziewictwo) zwiększa w przypadku wczesnej inicjacji seksualnej niebezpieczeństwo zakażeń wstępujących (chlamydie i HPV). Zakażenie najczęściej przebiega bezobjawowo, tymczasem odległe następstwa rozciągają się od niepłodności i ciąży ekotopowej, poprzez infekcje płodu, do nowotwaorów i śmierci pacjentki.Badania na nastolatkach w USA wykazały, że po 2-3 latach od rozpoczęcia współżycia seksualnego ok. 50-80% nastolatek jest zarażonych HPV (wirusem brodawczaka ludzkiego).
- Według badań profesora Davida Patona z Nottigham University Business School, który wraz ze współpracownikami korzystając z danych statystycznych ze 149 miast za lata 2009-2014 wykazał, że w okresie zlikwidowania finansowania edukacji seksualnej (nauki zakładania prezerwatyw i dostępu do antykoncepcji), odsetek ciąż wśród nastolatek spadł o 42,6 procent.
- Dzięki koncepcji wychowania seksualnego niedostosowanego do etapów rozwoju psychoseksualnego dziecka. Oto kilka przykładów tego co proponuje ona dla grupy wiekowej 9-12 lat (gdzie następuje intensywny rozwój intelektualny i intensywny rozwój umiejętności społecznych, nawiązywanie przyjaźni
i budowanie bliższych relacji najczęściej z upodobaniem do przebywania w obrębie tej samej płci) -
-
Naucz dziecko:
✓brania odpowiedzialności za bezpieczne i przyjemne doświadczenia seksualne;
✓wyznaczania granic i wyrażania życzeń, unikania niezabezpieczonych lub niechcianych doświadczeń seksualnych;
✓komunikowania i rozumienia różnych odczuć seksualnych, a także rozmawiania o seksualności w stosowny sposób;
✓podejmowania świadomych decyzji dotyczących zyskiwania, bądź nie, doświadczeń seksualnych.
Pomóż dziecku rozwijać:
✓ akceptację, szacunek i rozumienie różnorodności dotyczącej seksualności i orientacji seksualnych…
✓ akceptację różnych sposobów wyrażania seksualności (pocałunki, dotykanie, pieszczoty itp.).
Na zakończenie Alina Strzałkowska zachęciła do zadawania następujących pytań:
1. Profesor Zbigniew Izdebski wypowiedział się w mediach, że skuteczne stosowanie metody antykoncepcji to nauczenie zakładania prezerwatywy na model penisa. Czy taka czynność seksualna w wykonaniu nauczyciela nie będzie nosić znamion czynu karalnego?
2. Czy w świetle proponowanej edukacji rodzice dzieci 12-15 lat zaakceptują umiejętności negocjowania i komunikowania się w celu uprawiania przez nich bezpiecznego i przyjemnego seksu?
3. Czy istnieją poważne zagrożenia dla całego społeczeństwa? Proszę wysłuchać wystąpień gości zagranicznych na proteście rodziców w dniu 1 grudnia br. w Warszawie. Po trzech dekadach prowadzenia w Wielkiej Brytanii edukacji seksualnej, kraj ten odnotował jeden z największych odsetków ciąż wśród nastolatek w Europie. Liczba przestępstw w tym kraju na tle seksualnym, w których nie brały udziału osoby pełnoletnie, wzrosła o 78 proc.
Anita Heiliger, badająca nadużycia seksualne w Niemieckim Instytucie Młodzieżowym (Deutschen Jugendinstitut), wykazuje, że coraz więcej dzieci i młodzieży dokonuje nadużyć seksualnych wobec siebie.
4. Czy zgadzamy się na taką demoralizację naszych dzieci? Hasło Tak dla edukacji nie dla demoralizacji wynika z chroniącego dzieci Art. 72 Konstytucji RP „Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.
Żądamy od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed obowiązkową, czyli wprowadzaną przemocą ideologią gender i demoralizacją ukrytą w edukacji zdrowotnej!
Przypisy:
1 Ślizień-Kuczapska Ewa, Zdrowie prokreacyjne jako zasadniczy kierunek troski o zdrowie rodziny. ISSN 2082-7067 4(32)2017 KWARTALNIK NAUKOWY.
2 Ustawa o planowaniu rodziny (1993) Art. 4 ust. 1: Do programów nauczania szkolnego wprowadza się wiedzę o życiu seksualnym człowieka, zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji.
Ustawa o planowaniu rodziny (1993) Art. 4 ust. 3: Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania ustali w drodze rozporządzenia, sposób nauczania szkolnego i zakres treści, o których mowa w ust. 1, zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego.
Zgodnie z delegacją Art. 4 ust. 3 Ustawy o planowaniu rodziny (1993) jest:
1) Rozporządzeniem MEN z dnia 12 sierpnia 1998 r. z pózn. zm. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści...
2) Rozporządzeniem MEN w sprawie podstawy programowej z dnia 14.02.2017 r.
3 https://ec.europa.eu/eurostat/data/database; https://sdb.socialstyrelsen.se/if_abo/val.aspx;
4 Bulkowski K., Fedorowicz M., Grajkowski W. i inni, (2015), Opinie i oczekiwania młodych dorosłych (osiemnastolatków) oraz rodziców dzieci w wieku szkolnym wobec edukacji dotyczącej rozwoju psychoseksualnego i seksualności. Raport z badania, Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych, s. 43.
5 https://www.youtube.com/watch?v=Uw66a74nEeM
6 „Medical Tribune”, nr 7/8 19935.
7 https://www.gov.uk/government/statistics/abortion-statistics-for-england-and-wales-2017
Tagi: edukacja seksualna, gender, protest, Gdańsk, Wychowanie do życia w rodzinie.
Źródło: Organizatorzy protestu, WPolityce, opracowanie własne – 15 grudnia 2024 r.