Dramat matki-surogatki – jedno z bliźniąt jej biologicznym dzieckiem

Kobieta, która podjęła się zastępczego urodzenia dwojga dzieci dowiedziała się, że jedno z nich jest jej biologicznym synkiem.

 

Jessica A. poczęła własne dziecko w cyklu, w czasie którego była przygotowywana do przyjęcia zarodka poczętego in vitro dla pary z Chin. Prowadzący ciążę lekarze byli przekonani, że dzieci to bliźnięta jednojajowe. W rezultacie obaj chłopcy zostali po porodzie oddani kobiecie, która zamówiła „usługę surogacji”. Biologiczna matka musiała stoczyć w sądzie prawdziwą batalię o odzyskanie syna.

 

Wprowadzony do jej macicy zarodek poczęty in vitro zdołał się implantować i rozpoczęła się ciąża. W trakcie badań przeprowadzanych w siódmym tygodniu ciąży okazało się, że pani A. nosi dwoje dzieci.

 

Lekarze szybko jej wytłumaczyli, że podany jej zarodek podzielił się i rozwijają się bliźnięta jednojajowe.

Pani A. nie widziała dzieci po urodzeniu. Ale kobieta zlecająca surogację po kilku tygodniach wysłała list z podziękowaniem i załączyła zdjęcia niemowląt. Maluchy nie były do siebie podobne. Obie panie nabrały wątpliwości co do pochodzenia każdego z chłopców. Podjęto decyzję o zbadaniu DNA dzieci.

 

Okazało się, że jedno z „bliźniąt” jest genetycznym dzieckiem matki-surogatki. Podczas rozmów prowadzonych przez Skype kobieta zamawiająca „zastępstwo” wielokrotnie deklarowała, że „obce pochodzenie” synka wcale jej nie przeszkadza i bardzo chętnie go wychowa.

 

"Nie miałam pojęcia, co robić. Pod koniec rozmowy powiedziałam jej, że zamierzam o tym porozmawiać z mężem. Musiałam go przygotować na to dziecko dosłownie z dnia na dzień" – mówi pani A. Następnego dnia już wiedziała: "Zdecydowanie chcemy naszego syna".

 

Pani A. nie miała aktu urodzenia dziecka. I oczywiście nie została do niego wpisana jako matka. Wraz z mężem stanęła wobec olbrzymich trudności, ponieważ – według prawa - małżonkowie A. nie byli rodzicami własnego syna. Pomimo tego, że dowód z wyników badań DNA był jednoznaczny, małżonkowie co najwyżej mogli przysposobić dziecko. Oczywiście tylko wtedy, gdy matka prawna zechce oddać je do adopcji.

 

Tocząc batalię o własne dziecko państwo A. ponieśli spore wydatki: musieli wynająć adwokata, opłacić koszty sądowe i oddać część „wynagrodzenia” za surogację ciąży bliźniaczej.

W końcu biologiczna matka odzyskała synka. Chłopczyk miał już 10 miesięcy. „Po tym wszystkim byłam dosłownie kłębkiem nerwów” – podsumowała pani A.

[Tłumaczenie i opracowanie własne HLI Polska na podstawie serwisu informacyjnego Fox News/ Health – 03.11.2017 r.]

 

Zdjęcie: MorgueFile (sideshowmom) – FP