Praktyki eutanazyjne nie mogą znaleźć się w programach opieki paliatywnej

W Kanadzie nie milkną echa skandalu, do jakiego doszło w jednym ze szpitali w Ontario, gdzie nieuleczalnie choremu Rogerowi Foleyowi, zamiast opieki paliatywnej zaproponowano wspomagane samobójstwo.

W dobie zalegalizowanej eutanazji opieka paliatywna musi pozostać jasno wyróżniona jako forma opieki prowadzona aż do naturalnego końca życia pacjenta. Konferencji Episkopatu Kanady wydała oświadczenie wpisujące się w dyskusję na temat ustawy o rozwijaniu struktur opieki paliatywnej.

Mimo legalizacji w Kanadzie eutanazji i wspomaganego samobójstwa, Kościół katolicki pozostaje zdecydowanie przeciwny tym praktykom. Biskupi przypomnieli, że postawą chrześcijańską jest leczenie chorych, ofiarne im służenie, świadczenie o nienaruszalnej godności oraz obrona ludzkiego życia bezwarunkowo na każdym jego etapie.

Biskupi wyraźnie podkreślili różnicę między eutanazją a opieką paliatywną i jednoznacznie zaznaczyli, że praktyki celowo kończące życie pacjenta nie mogą znaleźć się w nowych programach opieki paliatywnej. Jest to centralny punkt filozofii tego rodzaju opieki i to fundamentalne rozgraniczenie musi być zawsze utrzymywane.
 
Kościół w Kanadzie za pośrednictwem parafii zamierza uświadamiać społeczeństwo w kwestii opieki paliatywnej, rozpowszechniając adekwatne materiały na ten temat. W tym celu współpracuje z wieloma stowarzyszeniami medycznymi i instytutem bioetyki. W swoim oświadczeniu biskupi podkreślili również integralną wizję opieki paliatywnej, która zakłada troskę o chorego na poziomie zarówno fizycznym, jak i psychicznym oraz duchowym.

[Na podstawie serwisu informacyjnego eKAI via Deon - 16.08.2018 r.; także HLI PL]

Zdjęcie: Wikipedia [No machine-readable source provided. Own work assumed (based on copyright claims)] - CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=886022