Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) zaostrzyła swoje stanowisko w sprawie „rodzicielskich klapsów” jako formie dyscyplinowania dzieci. W nowych rekomendacjach, opublikowanych w czasopiśmie „Pediatrics” (Pediatria), lekarze bezwzględnie zalecają, aby dorośli opiekujący się dziećmi stosowali zdrowe formy dyscypliny - takie jak pozytywne wzmocnienie odpowiednich zachowań, ustalanie granic i jasne komunikowanie oczekiwań - i nie stosowali klapsów, uderzeń, bicia, grożenia, obrażania, upokarzania czy zawstydzania.
W oświadczeniu dotyczącym zaleceń wychowawczych uaktualniono wytyczne opublikowane w 1998 r., w których jedynie sugerowano, aby "zachęcać i pomagać rodzicom w wyborze metod innych niż lanie w reakcji na niepożądane zachowania dzieci".
"W ciągu 20 lat od opublikowania naszej pierwszej deklaracji, przeprowadzono wiele nowych badań i teraz bardziej zdecydowanie oświadczamy, że rodzice nigdy nie powinni uderzać czy bić swojego dziecka i nigdy nie powinni używać słownych obelg, które upokarzałyby dziecko” - powiedział dr Robert Sege, autor pierwszych rekomendacji, pediatra w Floating Hospital for Children w Tufts Medical Center w Bostonie.
„Nasze aktualne zalecenia są znacznie bardziej jednoznaczne niż poprzednia porada" – powiedział dr Sege. "Zachęcamy pediatrów do przedyskutowania z rodzicami danych na temat różnych rodzajów dyscypliny. Oczywiście, wciąż mogą oni samodzielnie decydować o tym, w jaki sposób postanowili wychować swoje dzieci".
W oświadczeniu AAP zdefiniowano karę cielesną jako "uderzenie nie wywołujące fizycznych obrażeń z zamiarem zmodyfikowania zachowania dziecka" i wskazano, że pospolite lanie czy klapsy są formą takiej właśnie kary.
Nastepnie pediatrzy przytoczyli wyniki wielu badań, które wykazały związek między laniem a późniejszym agresywnym zachowaniem dziecka, objawami depresji w okresie dojrzewania i zmianami neurologicznymi, jak choćby mniejsza ilość substancji szarej w mózgach dzieci (substancja szara jest budulcem ośrodkowego układu nerwowego – mózgowia i rdzenia kręgowego).
Rodzicom zdarza się uderzyć nawet niemowlaka. To absolutnie nie do przyjęcia, ponieważ niemowlę „nie ma zdolności uczenia się zasad”. Dzieci poniżej 1. roku życia, które źle się zachowują, "najlepiej jest po prostu wziąć na ręce i przenieść gdzie indziej, rozproszyć ich uwagę, zmienić temat - to zwykle wszystko, czego potrzebują”.
W przypadku małych dzieci i przedszkolaków, pediatrzy zalecają stosowanie złagodzonej metody ‘time-out’. „Małe dzieci lubią być w centrum uwagi, ale jeśli źle się zachowują, zalecamy ‘time-out’. Po prostu, zignoruj swojego dwulatka przez dwie minuty”.
Jednak nie dłużej, bo dzieci nauczą się wtedy tłumić swoje emocje albo okazywać je jeszcze mocniej i gwałtowniej w celu zaspokojenia potrzeby bycia dostrzeżonym.
W odniesieniu do starszych dzieci, najskuteczniej zadziała poniesienie naturalnych konsekwencji niewłaściwego zachowania. „Oczywiście, jeśli dziecko wbiega na jezdnię, naturalną konsekwencją jest potrącenie przez samochód. Absolutnie nie o to nam chodzi. W takim przypadku ‘naturalna konsekwencją’ może być to, że w czasie przechodzenia przez ulicę będą musiały trzymać za rękę mamę lub tatę, dopóki nie zauważymy, że nauczyły się zatrzymywać przed wejściem na jezdnię i pilnie spoglądać w lewo, prawo i jeszcze raz w lewo”.
Podsumowując: "najważniejsza relacja bezwarunkowej miłości między dzieckiem a jego rodzicami” – mówi dr Robert Sege. „Na bazie tej relacji rodzice mogą uczyć swoje dzieci dobrego zachowania, bez uciekania się do przemocy, zawstydzania czy upokarzania”.
W bliskim i bezpiecznym kontakcie z mamą lub tatą dziecko ma szansę uczyć się samouspokajania, rozumienia i nazywania swoich emocji oraz mówienia o potrzebach, które za tymi emocjami stoją. Dzięki bliskiemu kontaktowi rodzice mają szansę na lepsze zrozumienie tego, co przeżywa ich dziecko i wspólne z nim wypracowanie takiego zachowania, które da dziecku szansę zadbania o własne potrzeby w sposób możliwy do zaakceptowania przez innych.
[Tłumaczenie i opracowanie własne HLI Polska na podstawie serwisu informacyjnego CNN News/ Health (Jacqueline Howard) – 05.11.2018 r.]
Zdjęcie: MorgueFile (GaborfromHungary) - FP
Materiał źródłowy:
Robert D. Sege, Benjamin S. Siegel: Council on Child Abuse and Neglect, Committee on Psychological Aspects of Child and Family Health, “Effective Discipline to Raise Healthy Children”, in: “Pediatrics”, Volume 142, number 6, December 2018: e20183112