Granica przeżywalności poza łonem matki - ratowane są coraz młodsze i mniejsze wcześniaki

Możliwości współczesnej medycyny zwiększają szansę na przeżycie nawet bardzo wcześnie urodzonych dzieci, już w 21. tygodniu ciąży. Zaledwie czterdzieści lat temu wytyczne dla lekarzy zalecały podejmowanie starań o uratowanie życia dzieci urodzonych po 24 tygodniu. Młodszych dzieci nawet nie próbowano ratować uważając, że nie mają żadnych szans. Dzisiaj taką oficjalną granicą jest 22. tydzień ciąży. Zdarza się jednak także uratowanie dziecka urodzonego w 21 tygodniu, chociaż zaledwie kilka lat temu w ogóle nie podejmowano akcji ratunkowej, uznając ją za  „nieopłacalną”.

Badania skłoniły niedawno Brytyjskie Stowarzyszenie Medycyny do wydania nowych wytycznych, zachęcających do leczenia dzieci urodzonych w 22. tygodniu ciąży. Również ostatnio przeprowadzone badania w Duke University, opublikowane w New England Journal of Medicine, wykazały rosnącą liczbę wcześniaków urodzonych w 22. tygodniu ciąży.

Szansa na przeżycie takich wcześniaków jest niska, ale nie niemożliwa, a badania wskazują, że wskaźniki przeżycia rosną. Nadal krytycznym momentem, w którym można mówić o jakichkolwiek szansach na przeżycie dziecka jest według neonatologów 22. tydzień.

Tymczasem ciągle pojawiają się doniesienia o uratowaniu dzieci urodzonych w 21. tygodniu życia prenatalnego. Przeżywalność tych dzieci jest w dużym stopniu zależna od stopnia dojrzałości organów dziecka (zwłaszcza płuc) oraz jego wagi. Im więcej waży takie maleństwo, tym większa jest szansa na uratowanie jego życia.

40 dkg to waga podobna do dwóch kostek masła! Trudno nawet wziąć takiego maluszka do ręki, chociaż mieści się w niej całkowicie, gdyż skóra jest niezwykle delikatna i każdy dotyk zostawia ślad, a nawet zasinienia. Dziecko jest umieszczane w specjalistycznym inkubatorze na silikonowych, antyodleżynowych wyściółkach, podłączane do respiratora i cewników. Wilgotność ustawiona jest na 95%, gdyż największym problemem jest brak gotowości płuc do oddychania powietrzem. Niektóre dzieci udaje się uratować.

Jemarius Jachin Harbour urodził się w wieku 21 tygodni 20 grudnia 2019 r. w Emory Decatur Hospital w stanie Georgia, USA. Ważył zaledwie 13 uncji (369 gramów). Ma szansę – żyje, a jego rodzice łączą z nim wielkie nadzieje, bo poprzednie dwoje dzieci stracili w 22. tygodniu ciąży. Matka – Jessica McPeterson mówi: - Urodziłam go i wiem że ma szansę, to moje cudowne dziecko.

Najmniejsze zarejestrowane dziecko, które urodziło się przedwcześnie ważyło mniej niż 340 gramów. W Polsce za najmłodszą uznano dziewczynkę Faustynkę, która urodziło się w Lublinie w 2017 roku po 21. tygodniach i czterech dniach ciąży i została uratowana. Nieustannie pojawiają się kolejne doniesienia o uratowanym wcześniaku.

Już w latach 90-tych znany ginekolog-położnik dr Jack Willke z USA zwracał uwagę, że uznawanie tzw. przeżywalności poza łonem matki za jakąś granicę w rozwoju dziecka, która uprawniałaby do wcześniejszej dopuszczalności aborcji, jest medycznym absurdem. Granica ta bowiem zależy od możliwości techniki medycznej. Jeżeli medycyna zbuduje sztuczne łożysko, będzie można uratować także znacznie młodsze dzieci.

W rozwoju prenatalnym ludzkiego dziecka nie ma żadnego punktu, który można określić jako „początek życia”. Jest nim tylko połączenie się komórek rodzicielskich, co nazywany zapłodnieniem lub poczęciem. Od tej chwili istnieje odrębna, niepowtarzalna, nowa istota ludzka na właściwym każdemu człowiekowi szlaku rozwojowym.

Problem niezależności także jest względny, gdyż żaden noworodek nie przeżyje, jeżeli zostanie pozbawiony opieki i pokarmu, jest więc całkowicie zależny od swoich rodziców lub opiekunów. Niestety to kryterium jest nieustannie podnoszone, a nawet znajduje swoje odzwierciedlenie w dopuszczalności aborcji na życzenie, np. w prawie Wielkiej Brytanii.

Źródło: Life News/Polskie Radio24, opracowanie własne – 3 stycznia 2020 r.