W czasie ostatniego posiedzenia Zespołu Ekspertów ds. Bioetycznych KEP jego uczestnicy podsumowali prace minionych miesięcy. Uwaga zespół skierowana była na bioetyk początków życia ludzkiego. Przedyskutowano kwestie zapłodnienia, problemy wynikające z ciąży i jej przerwania oraz genetyki klinicznej.
Eksperci zajęli się między innymi zagadnieniem leczenia niepłodności. „Zastanawialiśmy się nad diagnostyką i leczeniem pierwotnych oraz wtórnych przyczyn niepłodności, a w związku z tym przywracaniem zdolności prokreacyjnej poszczególnych małżeństw bez uciekania się do ‘technologii pomostowej’, do których należy między innymi zapłodnienie in vitro” - wyjaśnił abp Hoser.
Nadmienił przy tym o możliwości leczenia niektórych anomalii chromosomowych poprzez stosowanie technik, które wyciszają dodatkowe chromosomy, będące przyczyną takich zespołów wad wrodzonych jak np. zespół Downa.
Podkreślano, że w wielu publikacjach dotyczących żywych urodzeń dzieci pochodzących z metody in vitro pojawiają się jedynie dane dotyczące liczby kobiet zachodzących w ciążę, ale nie zawsze żywych urodzeń. W rzeczywistości, ciąża biochemiczna, ciąża kliniczna i żywe urodzenie to są trzy różne sytuacje ginekologiczno-położnicze. Ponadto brakuje badań dotyczących zdrowia poczętych tą metodą dzieci – zarówno zdrowia noworodków, jak i zdrowia niemowląt czy małych i starszych dzieci. Do tego dochodzi kwestia nierzetelności części badań naukowych i publikowania danych, które nie są potwierdzone i nie zweryfikowane przez inne ośrodki czy laboratoria.
Abp Hoser wielokrotnie podkreślał, że nie można skazywać na śmierć dzieci z zaburzeniami chromosomowymi. W wielu krajach Europy Zachodnie dzieci, u których stwierdza się zespoły wad wrodzonych spowodowane zaburzeniami chromosomowymi, już łonie matek są skazywane na śmierć. Tymczasem w większości przypadków nie są to zespoły letalne (śmiertelne). Można ustabilizować zdrowie i życie takich osób, czego przykładem są chorzy z zespołem Downa.
W Polsce istnieją już ośrodki bardzo precyzyjnego diagnozowania chorób wewnątrzłonowych płodu. Można wtedy podjąć leczenie wewnątrzmaciczne wielu schorzeń oraz odpowiednio wcześnie przygotować postępowanie terapeutyczne po urodzeniu.
Jako przykład placówek niosących pomoc w trudnych przypadkach abp Henryk Hoser wskazał hospicja perinatalne. Zgłaszający się tam rodzice otrzymują całościową pomoc, a więc nie tylko medyczną, ale także psychologiczną i duchową.