Margaret Sanger, założycielka Planned Parenthood, urodziła się w północnej części stanu Nowy Jork 14 września 1879 roku jako Margaret Higgins, szóste z jedenaściorga dzieci w irlandzko-amerykańskiej ubogiej, prawdopodobnie patologicznej rodzinie, gdzie królowała przemoc [1].
Sanger w młodym wieku odeszła od wiary katolickiej i przyłączyła do środowiska pro-rewolucyjnego. Ostro sprzeciwiła się małżeństwu, moralności chrześcijańskiej i życiu rodzinnemu.
W 1914 roku Sanger weszła w konflikt z władzami USA za łamanie praw dotyczących przyzwoitości. Jej gazeta The Woman Rebel, która miała motto No Gods! No Masters! (Żadnych bogów! Żadnych panów), promowała prostytucję, aborcję i kontrolę urodzeń – termin, który udało się jej szeroko spopularyzować.
Niektóre z porad dotyczące antykoncepcji, rozpowszechniane przez Sanger, były niezwykle niebezpieczne, gdyż zalecała stosowanie środków dezynfekujących i chlorku rtęci (II), czyli środka grzybobójczego stosowanego w rolnictwie, który jest wysoce toksyczny dla ludzi.[2]
Aby uniknąć oskarżenia, Sanger na podstawie sfałszowanego paszportu i uciekła z Ameryki do Anglii. Tam nawiązała bliskie kontakty z przywódcami ruchu eugenicznego. Kampania mająca na celu obronę Sanger przed oskarżeniem w USA uzyskała poparcie pisarza H G Wellsa i brytyjskiej odpowiedniczki Sanger, Marie Stopes, która napisała w tej sprawie list do prezydenta Wilsona. Dzięki temu po powrocie do USA w 1915 roku zarzuty przeciwko Sander zostały wycofane.
Spędziła mniej więcej rok w Anglii, ale od tego czasu była szczerą orędowniczką eugeniki i mocno zaangażowała się w oczyszczanie społeczeństwa z osłabionych umysłowo, alkoholików, epileptyków i tych, których Sanger opisywała jako martwy balast ludzkich odchodów. [3]
W 1916 roku Sanger otworzyła w Brooklinie, ubogiej dzielnicy Nowego Jorku, swoją pierwszą placówkę kontroli urodzeń. Zgodnie z jej celem klientami tego ośrodka, gdzie niszczono płodność kobiet i zabijano poczęte dzieci, byli imigranci z południa Europy, Słowianie, Latynosi i Żydzi. Gdy jej organizacja się rozrosła, zaczęła także atakować inne rasy dysgeniczne – w tym Murzynów i ludzi pochodzenia hiszpańskiego.
W następnych latach starała się zakładać nowe placówki wszędzie tam, gdzie można było znaleźć niepożądane według niej grupy ludności. Do października 1939 roku miała szeroko zakrojone plany promowania kontroli urodzeń wśród czarnej ludności na amerykańskim Południu. Nazywała to swoim murzyńskim projektem.
Odpowiednikiem amerykańskiej liderki ruchu eugenicznego i kontroli populacji była Angielka – Marie Stoppes. Zaledwie miesiąc przed atakiem Niemiec hitlerowskich na Wielką Brytanię, Marie Stopes wysłała zbiór swoich wierszy do rąk Adolfa Hitlera. który zrobił więcej niż ktokolwiek inny, aby wprowadzić w życie idee eugeniczne. W załączonym liście napisała: - Drogi Panie Hitler, Miłość jest najwspanialszą rzeczą na świecie: czy więc przyjmiesz ode mnie te [wiersze], abyś mógł pozwolić młodym ludziom z twojego narodu, aby także je posiadali? [5]
Marie Stoppes urodziła się 15 października 1880 w Edynburgu. Z zawodu była botaniczką oraz uznawaną za wybitną działaczką na rzecz polityki eugenicznej, która miała znaleźć swój pełny wyraz w nazistowskiej ideologii rasowej. W Radiant Motherhood (1920) Stopes wzywała do obowiązkowej sterylizacji tych, którzy całkowicie nie nadają się do rodzicielstwa.
W The Control of Parenthood (1920) oświadczyła, że ...utopię można by osiągnąć za mojego życia, gdyby zarządzenie o przymusowej sterylizacji chorych psychicznie, osłabionych umysłowo, rewolucjonistów i podludzi można byłoby wyegzekwować.
17 marca 1921 roku Stopes otworzyła pierwsze w Wielkiej Brytanii centrum kontroli urodzeń – Mothers’ Clinic przy Marlborough Road w Londynie,. W 1925 roku przeniosła się na Whitfield Street w centrum Londynu. Po jej śmierci centrum to zostało nazwane Marie Stopes House i pełni rolę flagowej placówki aborcyjnej organizacji Marie Stopes International. Dwa lata temu zarząd tej organizacji podjął decyzję o zmianie nazwy na MSI Reproductive Choices.
Po jej śmierci 2 października 1958 roku duża część osobistego majątku Stopes trafiła do Towarzystwa Eugenicznego. Obejmowało to również posiadłość przy Whitfield Street, pod warunkiem, że nadal będzie służyła jako centrum kontroli urodzeń. [6]
Po II wojnie światowej horror nazistowskich okrucieństw, dokonywanych w imię eugeniki, poważnie zaszkodził wizerunkowi ruchu. Czołowi amerykańscy eugenicy po cichu starali się odciąć się od swojej przeszłości, ale nie odeszli całkowicie. Mówiąc słowami Egberta Klautke z University College London: zostali przesunięci na obrzeża świata akademickiego, a przynajmniej zmuszeni do porzucenia otwarcie rasistowskiego programu i zmiany terminologii, reklamy eugeniki i sterylizacji. Teraz wspierali „genetykę” i „planowanie rodziny”. [7]
Ich jedyną polityką społeczną, nie utożsamianą z publicznym odbiorem reżimu nazistowskiego, była aborcja. Eugenicy w Wielkiej Brytanii proponowali legalizację aborcji jako środka kontroli populacji już w 1945 roku. A wielu działaczy, którzy z powodzeniem lobbowali za uchwaleniem ustawy o aborcji, było członkami Towarzystwa Eugenicznego.
Eugenika była również czynnikiem sprawczym także wtedy, gdy Sąd Najwyższy USA uznał prawo kobiet do aborcji. Agenda eugeniczna zawsze popierała legalną aborcję. W 2009 roku sędzina Sądu Najwyższego, Ruth Bader Ginsberg, powiedziała dziennikarzowi New York Timesa: Szczerze mówiąc, myślałem, że w czasie, gdy podejmowano decyzję ws. Roe przeciwko Wade, istniała obawa o nadmierny wzrost liczby ludności, a zwłaszcza o wzrost tej populacji, której nie chcemy mieć za dużo.
Spuścizna Margaret Sanger do dzisiaj trwa w Ameryce. Przemysł aborcyjny dokonuje aborcji znacznie częściej na czarnych kobietach, niż na białych. Niedawne badanie wykazało, że: Czarne kobiety dokonują aborcji prawie 4 razy częściej niż kobiety białe. Z punktu widzenia wysokiej częstości wykonywanych aborcji oraz rasowo uwarunkowanego, wypaczonego rozkładu ich przeprowadzania, jest to zdarzenie najbardziej wpływające na sytuację demograficzną populacji mniejszościowej. Społeczność naukowa odmówiła zaangażowania się w tę tematykę, a popularne media zasadniczo to zignorowały. Może nie ma obecnie lepszego miernika wartości życia Czarnych. [9]
Dziś organizacje założone przez Margaret Sanger (Planned Parethood) i Marie Stopes (MSI Reproductive Choices) w celu promowania eugeniki pozostają dwiema największymi dostawcami aborcji na świecie.
źródła:
[1] George Grant, Grand Illusions: The Legacy of Planned Parenthood, 2ed, (Adroit Press, 1992) p 357 n25.
[2] ibid p 54
[3] Margaret Sanger, The Pivot of Civilization (1922) Chapter 5: The Cruelty of Charity.
https://www.gutenberg.org/files/1689/1689-h/1689-h.htm
[4] Linda Gordon, The Moral Property of Women: A History of Birth Control Politics in America, (Uni of Illinois Press, 2002) p 235
[5] Clare Debenham, Marie Stopes’ Sexual Revolution and the Birth Control Movement (Palgrave Macmillan, 2018) p 128.
[6] The Times, 7 March 1959.
[7] Egbert Klautke “‘The Germans are beating us at our own Game’: American Eugenics and the German Sterilization Law of 1933”, History of the Human Sciences, 02, 2016, p 13.
[8] Emily Bazelon, ‘The Place of Women on the Court’, New York Times Magazine, 7 July 2009
[9] James Studnicki, John W Fisher, and James L Sherley, “Perceiving and Addressing the Pervasive Racial Disparity in Abortion,” Health Services Research and Managerial Epidemiology, vol 7, Jan-Dec 2020
Udostępnij tę informację
Źródło: Life News, opracowanie własne – 16 września 2022 r.