Państwa członkowskie ONZ obchodziły 30. rocznicę Międzynarodowego Roku Rodziny, ale w rezolucji przyjętej przez doroczną Komisję Rozwoju Społecznego ONZ tzw. kraje rozwijające się musiały stoczyć batalię przeciwko bogatym krajom o prawo do zachowania fundamentalnych znaczeń używanych sformułowań.
Ostatecznie w przyjętej rezolucji potwierdzono wcześniejsze założenia uznające rodzinę za naturalną i podstawową komórkę społeczeństwa. To stara definicja, która odnosi się do małżeństwa mężczyzny i kobiety jako podstawy rodziny i społeczeństwa.
Jak stwierdzono ponad trzydzieści lat temu w pierwszej rezolucji w sprawie Międzynarodowego Roku Rodziny – uchwała 44/82 – celem tych obchodów było wzbudzenie wśród rządów, decydentów politycznych i społeczeństwa większej świadomości o roli rodziny jako naturalnej i podstawowej jednostki społeczeństwa. Obecnie istnieją potężne siły, które aktywnie próbują usunąć takie jej znaczenie – powiedziała delegatka Nigerii.
- Chcę podkreślić, że wszelkie odniesienia do rodziny i polityki rodzinnej w tej rezolucji należy rozumieć w zgodzie z tym celem – podkreśliła zwracając uwagę, że wysiłki mające na celu przeciwstawienie się rodzinie naturalnej, która jest oparta na małżeństwie mężczyzny i kobiety, stoją w sprzeczności z przyjętą i utrwaloną definicją, którą cytują deklaracje ONZ i obowiązujące prawo międzynarodowe.
Przedstawiciele Unii Europejskiej i innych krajów zachodnich rozpoczęli obrady od wezwania do uznania różnych form rodziny lub usunięcia z rezolucji odniesień do rodziny tradycyjnej. W odpowiedzi delegacja Stolicy Apostolskiej w oficjalnym oświadczeniu przestrzegła, że głębokie zaniepokojenie budzi fakt, że znaczenie rodziny jest coraz bardziej bagatelizowane, a nawet negowane na forach międzynarodowych.
Na zakończenie obrad delegat Stolicy Apostolskiej podziękował Komisji Rozwoju Społecznego ONZ za właściwe uhonorowanie 30. rocznicy Międzynarodowego Roku Rodziny, które znalazło się w uchwalonej rezolucji. Wezwał też kraje do współpracy na rzecz promowania polityki prorodzinnej w przyszłości.
Międzynarodowy Rok Rodziny, który został ustanowiony w 1989 roku, a po raz pierwszy obchodzony w roku 1994, był jedną z wielu inicjatyw prorodzinnych zainicjowanych przez św. Jana Pawła II i Watykański Synod o Rodzinie w 1980 roku. Dzięki nauczaniu Jana Pawła II całe pokolenie katolickich uczonych i polityków zostało zaktywizowane do propagowania polityki prorodzinnej.
Delegacje z całego świata, zwłaszcza z Afryki, potwierdziły szczególne zainteresowanie Stolicy Apostolskiej polityką rodzinną. Delegat Kamerunu, przemawiając w imieniu 54. państw członkowskich Grupy Afrykańskiej, oświadczył: - Grupa Afrykańska uważa, że centralne miejsce i niezbędną rolę rodziny w Afryce, jako podstawowej komórki społeczeństwa, należy wzmacniać i chronić, aby odgrywała ważną i kluczową rolę w politycznym, kulturowym, społecznym i gospodarczym rozwoju kontynentu..
Delegaci tych samych tradycyjnych krajów, które z radością uchwaliły zapis w rezolucji o uhonorowaniu Międzynarodowego Roku Rodziny, skarżyły się, że podczas negocjacji próbowano wymusić na nich uznanie kwestii homoseksualizmu i transpłciowości.
- Moja delegacja pozostaje zaniepokojona podejmowaną przez wiele delegacji próbą narzucania języka i odniesień, których nie ma w uznanej definicji rodziny, nad czym mielibyśmy później pracować na szczeblu krajowym – stwierdził delegat Egiptu. Podkreślił też, że naprawdę godny ubolewania jest fakt, iż zachodnie delegacje tak bardzo skupiały się na forsowaniu wyrażeń językowych dotyczących przecinających się form dyskryminacji – rozumianych jako odnoszące się do kwestii homoseksualnych i transpłciowych – a nie do tych istotnych spraw, co do których panowało szerokie porozumienie.
Delegat Egiptu mocno skrytykował postawę delegacji USA w odniesieniu do wypowiedzi ich delegata, który narzekał, że w rezolucji umieszczono sformułowanie dotyczące prawa do rozwoju oraz publicznie stwierdził, że rezolucje ONZ nie są wiążące i nie zmieniają prawa międzynarodowego.
W odpowiedzi delegat Egiptu zapytał: - Zastanawiam się, w jakim celu są zgłaszane te uwagi, czyżby aby ponownie negocjować przyjęty język i definicje? Sprzeciw Egiptu poparły: Katar, Malezja, Libia, Iran, Dżibuti, Nigeria, Mali i Senegal.
Źródło: C-Fam – 16 lutego 2024 r.