Nowy Raport ONZ postuluje wprowadzenie karnej odpowiedzialności za krytykę teorii genderowej

Nowy Raport ONZ, który pod koniec września br. Sekretarz Generalny przekazał do Zgromadzenia Ogólnego, wzywa do wprowadzenia odpowiedzialności karnej dla każdego, kto krytykuje teorię płci, orientację seksualną, tożsamość płciową, a nawet edukację seksualną. W raporcie, opracowanym przez Victora Madrigal-Borloza, kostarykańskiego prawnika, który obecnie pełni funkcję niezależnego eksperta ONZ ds. ochrony przed przemocą i dyskryminacją ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową i pracującego pod patronatem Rady Praw Człowieka, stwierdza się, że obecnie istnieje: znaczna negatywna reakcja na postępy w zakresie ochrony praw człowieka osiągane przez środowiska LGBTQ oraz że sprzeciw ten zagraża i prowadzi do przemocy wobec tych osób.

Madrigal-Borloz stwierdza w raporcie, że ​​ten sprzeciw wynika z gwałtownego wzrostu liczby ultrakonserwatywnych przywódców politycznych i grup religijnych, wykorzystujących swoje platformy działania do promowania bigoterii, odczłowieczania osób (…) oraz wspierania stygmatyzacji i nietolerancji wśród swoich wyborców.

Przytacza raport organizacji NGO, który twierdzi, że grupy antygenderowe ze Stanów Zjednoczonych w latach 2008–2013 zebrały 6,2 miliarda dolarów oraz przekazały w wymiarze ogólnoświatowym 1 miliard dolarów na walkę z rosnącą popularnością praw LGBT. Raport ten został opracowany przez Philanthropy Project, koalicję fundacji lewicowych, z których dwie – Ford Foundation i Arcus Foundation – zarządzają finansami o łącznej wartości 14,7 miliarda dolarów.

Wiodącą grupą antygenderową wymienioną w ich raporcie jest International Organization for Marriage (organizator Światowych Kongresów Rodzin), która jednak w roku 2019 zebrała tylko 247 000 USD.

Jedną z nielicznych grup, które Madrigal-Borloz wymienia z nazwy, jest Kościół katolicki. Twierdzi, że: doktryna Stolicy Apostolskiej o komplementarności (…) utrzymuje, że kobiety nie są równe, ale raczej pełnią uzupełniające się role społeczne…

Argumentuje także, że rozumienie rodziny przez Kościół katolicki jest pogwałceniem istniejącego prawa dotyczącego praw człowieka oraz twierdzi, że takie poglądy tworzą znaczne ryzyko dla propagowania praw kobiet i mogą sprzyjać przemocy i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową.

Przytacza wysiłki prowadzone w Stanach Zjednoczonych, aby zapewnić, że chłopcy, którzy deklarują zmianę płci, nie mogli brać udziału w konkurencjach sportowych razem z dziewczętami. Oficjalny raport ONZ określa te przekonania jako narracje wykluczające, które są równoznaczne z mową nienawiści, a nawet przemocą. Takie narracje wykorzystują uprzedzenia, aby stworzyć atmosferę paniki i moralnej troski oraz stwarzają ryzyko utrwalania przemocy i dyskryminacji.

Madrigal-Borloz w opracowanym przez siebie raporcie wzywa państwa członkowskie ONZ do podjęcia zdecydowanych i skoordynowanych działań w celu przeciwdziałania praktykom wykluczania, które grożą podważeniem międzynarodowych, regionalnych i krajowych ram praw człowieka i płci (...) Międzynarodowe prawa dotyczące praw człowieka muszą być odpowiednio traktowane, w tym (… ) poprzez umieszczanie ich w ramach sankcji prawnych dotyczących mowy nienawiści i przestępstw z nienawiści.

W ubiegłym roku Madrigal-Borloz wydał raport wzywający do kryminalizacji psychoterapii wobec niechcianych zachowań homoseksualnych. W tym raporcie psychiatrów oferujących taką pomoc nazwał sprawcami.

Należy tutaj zauważyć, że Zgromadzenie Ogólne ONZ nigdy nie uznało płci za konstrukcję społeczną. Rzymskie Statuty Międzynarodowego Trybunału Karnego z 1998 roku określają płeć jako mężczyznę i kobietę. Zgromadzenie Ogólne ONZ nigdy nie uznało orientacji seksualnej i tożsamości płciowej za kategorię dyskryminacji. Prawo międzynarodowe również nie uznaje pojęcia transpłciowość.

Raport przygotowany przez Madrigal-Borloza, niezależnego eksperta ONZ ds. Ochrony przed przemocą i dyskryminacją ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, jest dokumentem życzeniowym, który nie ma żadnego oparcia w międzynarodowym systemie prawnym. Jednak z pewnością zostanie wykorzystany przez inne agendy ONZ dla realizacji tych postulatów. Może być również wykorzystywany przez rządy krajowe, aby uzasadnić penalizację nawet samej krytyki ideologii gender.

Źródło: C-Fam, opracowanie własne według raportu Austina Ruse’a – 1 października 2021 r.